روزی روزگاری اناتولی

امروز فیلم روزی روزگاری در اناتولی  ساخته نوری بیله جیلان رو دیدم ... قبلا خواب زمستان رو دیده بودم و در باره اون صحبت کرده بودم اینجا  و فکر میکردم با یه فیلم متوسط روبه رو میشم که اینجور نبود!!! یه شاهکار دیگه ... 150 دقیقه فیلم جاده محور و بدون موسیقی که به طرز عجیبی کسالت اور نیست ... این کارگردان استاد بیان روابط اجتماعی در قالب دیالوگ های سادس ... چند تا بازیگر که لزومی نداره ستاره باشن یه میز شام و اقای جیلان که میتونن تو رو برای مدت طولانی محو گفت و گو کنن جوری که انگار بیننده هم یکی از مهمان هاست ! من خودم این حس رو تو یه سکانس داخل ماشین  داشتم که پنج نفر دیگه نشسته بودن